Płock
- Działamy na terenie całej Polski
- 30-letnie doświadczenie
- Oferuję obejrzenie, sprawdzenie autentyczności
i wycenę kolekcji na miejscu u klienta - Proponuję konkretnę cenę zakupu
- Możliwość płatności gotówką
- Kupuję często obszerne zbiory składające się z kilkuset klaserów,
a także: monety, widokówki, stare banknoty
Filatelistyka to hobby niełatwe. Same numery katalogowe walorów nie są wystarczające do ich prawidłowej wyceny. Do celu, jakim jest rzetelna sprzedaż znaczka pocztowego, droga bywa żmudna, gdyż jego cena jest pochodną wielu elementów. Stąd na pytanie: gdzie sprzedać znaczki pocztowe? – odpowiedź jest prosta. U nas. Działamy w całej Polsce, więc i w Płocku.
Nasza firma, będąca członkiem międzynarodowych stowarzyszeń filatelistycznych, od 25 lat zajmuje się oceną autentyczności, wyceną znaczków pocztowych, skupem walorów filatelistycznych i całych ich zbiorów. Specjalizujemy się w filatelistyce polskiej, nie ma dla nas tajemnic wycena listów i znaczków z czasów sprzed i po odzyskaniu niepodległości, pierwszych znaczków polskich z roku 1860, poczt lokalnych, listów i znaczków z powstania warszawskiego, Wolnego Miasta Gdańska, Konstantynopola czy Odessy. Skupujemy widokówki, listy i karty pocztowe. Interesują nas zwłaszcza duże transakcje, poważne zbiory znaczków czystych i stemplowanych polskich i zagranicznych (Rosji i ZSRR, Chin, Japonii, Korei, krajów europejskich), klasycznych i współczesnych.
Jeśli są Państwo zainteresowani identyfikacją, wyceną i sprzedażą znaczka lub kolekcji przeprowadzoną przez naszego eksperta, prosimy o kontakt. U nas żadne zgłoszenie nie pozostaje bez odpowiedzi. Prowadzimy także wycenę znaczków pocztowych online.
Czy wiesz, że...
Utworzona w 1815 poczta Królestwa Polskiego była kontynuatorką tradycji czasów stanisławowskich. Aż do powstania listopadowego cieszyła się autonomią. Podlegała Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, a zawiadywał nią Dyrektor Generalny Poczty, ustanowiony postanowieniem Namiestnika z roku 1817. Dyrektor miał do pomocy komisarzy, sekretarza Generalnego i inspektorów. Personel składał się z pocztmistrzów, ekspedytorów (kierowników stacji pocztowych, m.in. w Płocku), sekretarzy i pisarzy. Placówki pocztowe podzielono na: urzędy pocztowe (pocztamty) i stacje pocztowe. Te dzieliły się na ekspedycje i stacje przeprzęgowe, zwane poczthalteriami. Przewóz listów, przesyłek i osób odbywał się za pomocą poczt: pieszych, konnych, wózkowych, nadzwyczajnych poczt listowych (sztafet) i ekstrapoczt. Poczty piesze kursowały z Płocka na bocznych traktach i służyły wyłącznie do przesyłania korespondencji i gazet. Na ważniejszych trasach kursowały szybsze poczty konne i poczty wózkowe jednokonne. W sprawach wymagających szczególnego pośpiechu uruchamiane były sztafety. Organizacja poczty w departamencie płockim uległa zmianie po wybuchu powstania listopadowego. Oddzielono ją od policji, została podporządkowana wydziałowi cywilnemu Rządu Tymczasowego, a następnie wydziałowi administracji i policji Rządu Narodowego. Polska Poczta współpracowała z władzami powstania, więc po jego klęsce rząd rosyjski dążył do zlikwidowania jej autonomii. Udało się to dopiero w 1851, kiedy Dyrekcję Poczt podporządkowano Głównemu Zarządowi Pocztowemu Cesarstwa.